𝛫𝜊𝜐𝜋𝜆έ 𝜋𝜌ώ𝜏𝜊

Νιώθω φραγμούς στο μονοπάτι μου,
Κομπλεξισμούς για πάρτη μου,
Να επαγρυπνούν σκέψεις κακές,
Και δυο εκδοχές του εαυτού μου να συγκατοικούν,
Μες το κεφάλι μου,
Σαν να λες φίλος και εχθρός στο πλάι μου,
Να κινεί το χέρι στο χαρτί που ωθεί το χάσιμο,
Σε σκέψεις βαθιές, νιώσε το μπάσιμο, άσε με να σου εξηγήσω για λίγο το πώς πηγαίνει η φάση μου,
Δεν είμαι ο τύπος του απλά πάω και σέρνω το κουφάρι μου,
Από φάση και πάρτι για να βρω την φάση και την πάρτη μου,
Προσέχω το δικό μου τομάρι,
Όπως προσέχω και τον ρυθμό μου σωστά να κολλάει και να γκρουβάρει,
Γάμα τα scoop μα έχω το loop αυτό στον όγκο στα βάρη,
Τώρα τους δίνω τον Ρυθμό όπως δίνει στην λύρα το δοξάρι,
Πνιγμένος στην αλήθεια τους, στον κατά φαντασίαν πλανήτη τους,
Παιδιά απ' το σπίτι τους, χαμένα ψάχνουν στα προφίλ τους τον προφήτη τους,
Ζυγίζω αυτά τα λόγια για λίγο πριν να επιστρέψω,
Στην ενεργό δράση το σχέδιο να θέσω να τους ξεπαστρέψω,
Μ' ότι τρόπο έχω κ'οτι όπλο έχω τώρα,
Ρυθμικά σ' αυτή την γεύση που κατέχω δίνω,
Μουσική φαίνεται αρκεί αυτό για την ώρα,
Και όσα μου κάτσαμε στον σβέρκο τα απωθώ πίσω με φόρα,
Damn!
Θυμάμαι τους βλάκες να μου λεν πως δεν αξίζει καν,
Τώρα με ύφος νικητή σκάει ο Άνθρωπος Φανκ,
Γιατί το ξέρεις ειν' το παν αυτή η έκφραση,
Παρ'την ελεύθερη και αγνή σ'ολη της την έκταση,
Ρίμες, ροές τεχνικές και φιγκιντιφάνκ παραγωγές,
Μίση, έρωτες και τόσες ανάποδιες φτιάξαν,
Τον ήχο αυτόν που αφήνει ρωγμές σε ψυχές,
Στο δίνω όπως νιώθω, όπως βγαίνει κι όπως θες,
Είναι το σπάσιμο σιωπής και έκρηξη ψυχής,
Η ωμή δύναμη αυτή μα δεν μιλώ για μυς,
Αυτό το πείσμα από τις εποχές εκείνες της δραχμής,
Κι όταν είμαι εγώ κι εσείς ψάχνει ο Ριχάρδος την αξία της στιγμής,
Για αυτό τέρμα τα φράγματα,τον νου βγάζω απ' τον νάρθηκα,
Μας πήρε το κακό αμπάριζα μα πάλεψα,
Κ' απ' της ψυχής τα τάρταρα ό,τι πω,
Από τα άδεια μαγαζιά ως τα κατάμεστα, θα 'μαι εγώ!


𝛲𝜀𝜑𝜌έ𝜈
Σαν δεις, το νόημα και μπεις,
Σε σένα δείξε πίστη όταν δεν δείχνει κάνεις,
Εγκλωβισμένος να μετράς κύκλους Σελήνης και Γης,
Δύσκολα θα βάλεις γκολ στα δίχτυα της ζωής,
Μα αν μπορέσεις να αλλάξεις διαθέσεις,
Στο μυαλό να χωρέσεις, να πιστέψεις,
Να κάνεις το σοφό, θα 'σαι σε δρόμο σωστό,
Ξέρεις αρκεί να πεις εγώ θα είμαι εγώ


𝛫𝜊𝜐𝜋𝜆έ 𝛿𝜀ύ𝜏𝜀𝜌𝜊
Ξέρεις αρκεί εγώ να είμαι εγώ. Εσύ να είσαι εσύ,
Αυτό είναι που μας κάνει μια περίπλοκη μορφή,
Ένα τρελό μηχανισμό, πήρα αξίες απ' το ΧιπΧοπ,
-Peace στο διαφορετικό-
Λέω kick in the door, boom ,στην κανονικότητα άσε με να ζήσω όνειρα και μην μου λες κάτσε φρόνιμα,
Δώσε βάρος σε ότι πω bro δεν είναι απλά λεγόμενα,
Ζόρικα 24/7 στον νου το εισόδημα να έχεις,
Να τρέχεις,
Γι'αυτά τα μπούτια να μπλέκεις,
Και κάθε μέρα λίγο-λίγο εσένα να παραβλέπεις,
Με βλέμμα αυστηρό όπως ο Ορέστης Μακρής,
Μου λες "όλα μπροστά σου θα τα βρείς",
Σπάω με κλωτσιά το κουτί της καθυστέρησης νοητικής είναι θέμα υγιεινής σαν ψωμί ολικής,
Και το τραπέζι μου ανοιχτό για όποιον Αγαπώ,
Σερβίρω αυτή την γεύση που τρως στο ακουστικό,
Είναι ο Big AFEZZ στις γραμμές,
Έλα μάγκα τι τα θες,
Δεν έχει δύο δρόμους η ζωή έχει χιλιάδες,
Όσο δεν φεύγει η φαντασία απ' το μυαλό,
Με το δεξί γράφω παππάδες δεν κάνω τον σταυρό,
Και ψάχνω κάπως να τα πω αυτά,
Να μπουν σε μυαλά που στοιβάξαν τα όνειρα τους σε δέκα τετραγωνικά,
Γι' αυτό μ' ακούς πάνω σε κύματα ηχητικά,
Εξερευνώ το συστατικό,
Τι με κάνει να 'μαι εγώ.

𝛲𝜀𝜑𝜌έ𝜈
Σαν δεις, το νόημα και μπεις,
Σε σένα δείξε πίστη όταν δεν δείχνει κάνεις,
Εγκλωβισμένος να μετράς κύκλους Σελήνης και Γης,
Δύσκολα θα βάλεις γκολ στα δίχτυα της ζωής,
Μα αν μπορέσεις να αλλάξεις διαθέσεις,
Στο μυαλό να χωρέσεις, να πιστέψεις,
Να κάνεις το σοφό, θα σε σε δρόμο σωστό,
Ξέρεις αρκεί να πεις εγώ θα είμαι εγώ