𝛫𝜊𝜐𝜋𝜆έ 𝜋𝜌ώ𝜏𝜊
Αμόλησα όλη την ζωή μου πάνω σε ένα δεκαεξάρι,
Το πήρα σοβαρά γι' αυτό κανένας δεν σκιπάρει,
Μια ζαριά που αν κάτσει θα δείξει ο χρόνος αν ρεφάρει
Κάθε στροφή δείγμα γραφής ότι ο νους εδώ στροφάρει,
Κι έχω στο λεξιλόγιο,
Έναν δεσμό γόρδιο,
Συνοδευόμενο από έναν φόβο πολλά υποσχόμενο πως
Δεν βγαίνει σε καλό που λεν το κάθε εμπόδιο,
Χάνω το μπάσιμο με ρίχνουν στο επόμενο,
Μια ζωή σ' αυτήν την ροή εσύ πόσο θα αντέξεις;
Σε είδα να θες να παίξεις το παιχνίδι και μετά να κοιτάς να τρέξεις,
Μακριά από όλες τις ευθύνες για δε το πήρες σοβαρά και έφτυνες απλά ρίμες,
Και στήνω μπίζνες, ηχητικά στίβω το μυαλό,
Είναι ξεφτίλες, το ξέρεις και το ξέρω αυτό,
Κι είμαι πρόκληση,
Ακόμη χωρίς γέφυρες και χήνες μα έχω ηθικούς κανόνες σαν του Μωυσή τις στήλες,
Ναι μπροστά σου στέκεται ο Άνθρωπος Φανκ,
Όπου ο λόγος μου δεν πίπτει τα τύμπανα μου θα χτυπάν,
Δίνω την πορώση ηχητικά μια εκτόνωση γι'αυτούς που την ζητάν,
Κάτι παραπάνω από ένα απλό jam,
Ο κόσμος του κυρίου AFEZZ,
Ή για σένα ο πιο παθιασμένος αν θες, Και έχω ένα freaky freaky,funky, grimey flow,
Έξω απ' το σύστημα τους και τα VMA awards

𝛲𝜀𝜑𝜌έ𝜈
One, το όνομα μου είναι Άνθρωπος Φανκ,
Two, κι αυτό παει γι' αυτούς που μ' ακούν,
Three, γι' αυτό δώσε την προσοχή,
Ήρθα να δώσω ορισμό το τι εστί αγνό

𝛫𝜊𝜐𝜋𝜆έ 𝛿𝜀ύ𝜏𝜀𝜌𝜊
Γράφω freestyle κάποιους στίχους και μου βγαίνουνε στο έτσι,
Κι άλλοι μήνες στέκονται μες στο κεφάλι μου σαν σκέψη,
Είπα το '13 θέλω το beat κάτω να πέσει,
Και από τότε πέφτει όταν αναλαμβάνω σκήπτρα MC,
Όσοι γνωρίζουνε λένε ότι πάω χαμένος,
Και μες τα αζήτητα διαμάντι πολλών καρατίων θαμμένο,
Μα είναι χρέος που έχω στο underground ταγμένο,
Να δίνω φρέσκια πνοή σε αυτό που λεν τετριμμένο,
Με νιώθεις;
Φέρε μου έναν- έναν - έναν αυτούς που σπρώχνεις,
Να δούμε τεχνικά on stage αν το 'χει,
Φτιαγμένος μες τον κύκλο των χαμένων ποιητών που αν ήθελες να φανείς όχι δεν θα σου'να καρμπόν,
Σκάω μετά τιμών στο ζύγισμα επί των κρουστών,
Ο φωνακλάς της Ελλάς με χορηγό την Depon,
Συχνά το μέσα μου φωνάζει να το κάνω σωστά και το 'χω γνώμονα,
Κι ακούγομαι όπου πρέπει χωρίς σπόνσορα,
Για κάποιους όχι τόσο αλητεία μα κι αν δεν φτάνουνε τα τύμπανα θα πίπτει η τεχνογνωσία,
Κι αν δεν φτάνει ούτε αυτό και θέλουνε λίγο εικόνα,
Διάβασε στα μάτια μου τα δέκα χρόνια αγώνα,
Δεν είμαστε το ίδιο απλά βαδίζουμε κάτω απ' τον ίδιο Ήλιο,
Άλλοι καίγονται και άλλοι ψάχνουν για ίσκιο,
Ψήνονται όταν βρίσκομαι σε δημιουργικό οίστρο οι πάντες,
Κουνώ τεκτονικές πλάκες με τις ατάκες.

𝛲𝜀𝜑𝜌έ𝜈
One, το όνομα μου είναι Άνθρωπος Φανκ,
Two, και αυτό πάει γι' αυτούς που μ' ακούν,
Three, γι' αυτό δώσε την προσοχή,
Ήρθα να δώσω ορισμό το τι εστί αγνό